Prezydent Katowic przyzna w piątek nagrody w dziedzinie sportu Justynie Kowalczyk i Tomaszowi Sikorze. To wspaniały gest ze strony Piotra Uszoka. Obawiam się tylko, że gdyby genialna biegaczka i wybitny biatlonista rzeczywiście mieli coś wspólnego ze stolicą naszego województwa, to nie odnosiliby tylu sukcesów - pisze Maciej Blaut.

Piotr Uszok ma, oczywiście, pretekst do wręczenia nagród utytułowanym sportowcom. Oboje to zawodnicy AZS-u AWF-u Katowice, tyle że tak naprawdę o formę sportową Kowalczyk i Sikory nie dbają ich klubowi szkoleniowcy, ale trenerzy kadry narodowej. O ile jeszcze złota medalistka z Vancouver z katowicką uczelnią związana jest od lat, to Sikora stał się zawodnikiem AZS-u całkiem niedawno.

Trudno też doszukiwać się większych związków emocjonalnych Katowic i katowiczan akurat z tymi sportowcami. Udowodniły to ostatnie igrzyska olimpijskie. Gdy Kowalczyk biegła w Kanadzie po złoto, to przecież jej rodzinna Kasina Wielka, a nie Katowice, była rozgrzana do czerwoności. Podobnie jest z Sikorą, którego sukcesy najbardziej świętuje się w Radlinie.

Gdyby z listy sportowców uhonorowanych przez prezydenta wykreślić Kowalczyk i Sikorę, w pełni ujrzelibyśmy słabość katowickiego sportu. W mieście nie ma ani wybitnych zawodników ani silnych klubów sportowych.

Władze Katowic zaangażowały się niedawno w pomoc będącemu wizytówką miasta piłkarskiemu GKS-owi. Idea słuszna, tylko wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Urząd zdecydował się pomóc "Gieksie", gdy ta ledwo zipała z powodu zapaści finansowej. Gdyby prezydent Uszok zainterweniował wcześniej, to nie doszłoby do ucieczki najlepszych zawodników oraz uniknięto by konieczności płacenia długów, które urosły do niebotycznych rozmiarów. Kibice na pewno na długo zapamiętają też, że to za rządów Uszoka padł zasłużony MK Górnik, który wycofał się z IV-ligowych rozgrywek.

Katowice były kiedyś potęgą w polskim hokeju. Dobrze, że z tamtych czasów pozostały jakieś wspomnienia, zdjęcia i zapiski, bo teraz nikt by w to nie uwierzył. Naprzód Janów prezentuje poziom najwyżej przeciętny, a HC GKS nie prezentuje żadnego poziomu i istnieje tylko dzięki grupce zapaleńców.

A może koszykówka, piłka ręczna albo siatkówka? To przykra sprawa, ale o istnieniu tych popularnych dyscyplin na poziomie profesjonalnym władze Katowic zdają się w ogóle nie wiedzieć. Z góry informuję urzędników, że sukcesy w curlingu czy futsalu szerszego grona kibiców nie interesują.

O pomstę do nieba woła stan infrastruktury sportowej w mieście. Niedawno minęło sześć lat od chwili, gdy prezydent Uszok obiecał, że ze stadionu przy ul. Bukowej zrobi "perełkę". Do teraz nie wiemy nawet, kiedy modernizacja obiektu się rozpocznie. W mieście brakuje basenów i hal sportowych. Ta, która powstała w Szopienicach, zasłynęła przede wszystkim ze swojej brzydoty. Sytuację ratuje trochę niezawodny Spodek. Czy istnieją jakieś obiektywne przeszkody, aby imprezy sportowe dużej rangi odbywały się w nim co tydzień, a nie co pół roku? Jestem pewien, że kibice woleliby tam oglądać katowickich siatkarzy walczących o mistrzostwo Polski, niż szalejącego w ringu Pudziana.

Zarządzanie miejskim sportem już w "Gazecie" opisywaliśmy. Nie wygląda na to, aby ktoś w magistracie przejął się istnieniem dublujących się stanowisk w wydziale sportu oraz pełnomocnika ds. sportu. Nie można oczywiście zapomnieć o Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji. Lista wpadek tej instytucji zdaje się nie mieć końca.

Słabość organizacyjna przekłada się na jakość katowickiego sportu. Gdyby było inaczej, prezydent Uszok mógłby dziś wręczyć nagrody specjalne wybitnym sportowcom z Katowic. Niestety, takich nie ma.